اربعین است، پس از رنج اسیری، زینب

شِکوه‌ها دارد و در بارگه داد آید

اربعین است که با سینه‌ی سوزنده، رَباب

چنگ بر موی زنان، از غم اولاد آید

در سینه‌ی من آتشی افروخته است

از حسرت کربلا دلم سوخته است

دست من و دامن ولای احمد

چشمم به علی و آل او دوخته است